Over CellaVie
Marcella Kuiper
Beeldend kunstenaar & filmmaker
Marcella Kuiper (1968) is geboren en getogen in Haarlem. Als dochter van een kunstenaarsechtpaar groeit ze op in een omgeving vol creativiteit.
Van jongs af aan ziet ze hoe input van de omgeving gebruikt kan worden om nieuwe beelden te creëren. Het vormt de basis voor haar fascinatie voor de kunst van kijken.
Aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag slijpt ze tijdens de opleiding Videovormgeving haar talenten fijn en ontwikkelt zich tot zowel autonoom beeldend kunstenaar en als filmmaker.
Installaties en videokunst
In een synergie van disciplines ontwikkelt Kuiper kinetische installaties en videokunstwerken die expliciet zijn ontworpen voor de ruimten waarin zij zich bevinden. Kuipers werk gaat een directe relatie aan met omgeving en publiek, en refereert aan haar fascinatie voor de natuur en haar wetten Licht, schaduw, spiegelingen, reflecties, geluid, maar ook tijd. De ingrediënten van Kuipers werk zijn elementen zonder definieerbare vorm.
Installaties bestaan doorgaans uit beamers, video en andere lichtbronnen. Echter niet deze hardware, maar de output vormt het kunstwerk, ontstaan door licht en weerkaatsing. Licht maakt zichtbaar en door weerkaatsing ontstaat een nieuwe manier van zien maar ook van de beleving van de werkelijkheid.
Kuiper onderzoekt wat de invloed van wetenschap is op onze vrije wil en identiteit. Ruimtetijd, manipulatie met genen, algoritmes, het houdt haar bezig. Ze onderzoekt het en speelt ermee. Het zijn wetenschappelijke thema’s die ze in haar eigen beeldtaal weergeeft.
Kuiper vertelt een verhaal binnen het kader van de ruimte waarvoor het werk is ontwikkeld, en transformeert deze hiermee naar een nieuwe realiteit. Het zijn verstilde kunstwerken, ingetogen, meditatief bijna. Een immersive ervaring. Via haar werk communiceert Kuiper met de beschouwer, een uitwisseling en aftasten van de ander. “Mijn kunst evolueert, ik breek delen van mijn werk af en daar komt iets nieuws uit voort.”
Niets keert tot niets terug, maar alles valt in zijn elementen uiteen. (De Rerum Natura. Titus Lucretius Carus)
“Wat me inspireert, is het mens-zijn in verhouding met de – en onze natuur. De vele aspecten van onszelf, de tegenstellingen waaruit we bestaan. Levenservaringen en vragen die zich niet laten vangen in woorden, maar die de open ruimte van de verbeelding nodig hebben.”
Een onderzoek naar de werkelijkheid die door ieder persoon anders ervaren wordt.